IHINTZA

Lehenengo argi izpiak

gorde eta epeltzen ditu

belarraren malkoak lehortuz

kolore guztiekin.

Nik oina sartzen dut

eta irristatzen naiz

aire hotzak gorritzen dizkidalarik

masailak, sudurra, belarriak.

Eta entzuten naiz

goizeko isiltasunean,

munduarekin bakarrik

hitz egiten.

Eguna irudikatzen dut,

egin nahi dudana;

naizena eta izango naizena,

izan nahi ez dudana.

Inoiz baldin bazatoz,

erakutsiko dizut

eguneko mirari den

ihintza!

Maiteko duzulako,

etorri tanta bihurtutako

zeru txiki bakoitza ezagutzera,

lurrundu baino lehen...